Dit is de meest gedronken variant. Het wordt gemaakt volgens de gangbare methoden, waarbij de bladeren gestoomd en gerold worden. De bladeren worden niet vermalen.

Deze thee wordt tweemaal zolang gestoomd als de gewone Sencha. Door dit verlengde stoomproces worden de bladeren poederachtig en krijgt de thee een sterkere smaak en een donkere groene kleur. De grasachtige, bittere smaak is er wat af. In deze thee is relatief veel blad materiaal verwerkt. Het unieke van deze variant is dat veel actieve componenten direct door het lichaam opgenomen worden, terwijl ze niet in water oplosbaar zijn.

De naam refereert aan ‘bruine rijst’, bij ons bekend als zilvervlies rijst. Dit is dus de korrel met kaf. De rijst wordt geweekt, gestoomd en ‘gepopped’. Daarna wordt thee en rijst ongeveer 50:50 gemengd met (vaak) Sencha. Deze vermenging met rijst verminderd het gehalte aan cafeïne en theanine, waardoor het beter geschikt is voor kinderen en ouderen. Vaak wordt Genmaicha gemengd met Matcha.

Mecha betekend knop thee. Dus thee met jonge bladknopjes die bij de eerste en tweede oogst verzameld zijn. Mecha heeft een sterke smaak en bevat veel cafeïne. Omdat de jonge knopjes veel vochtiger zijn dan rest van de bladeren, gaan ze zich rond vormen tijdens de productie. Door deze ronde vorm komen de stoffen langzamer vrij in de theepot. Daarom kan men meerdere kopjes genieten van Mecha. Omdat Mecha een sterke smaak heeft, moet men opletten met te heet water en te lange intrek tijd.

Konacha is groene thee die is samengesteld uit de thee stof, thee knoppen en kleine blaadjes die achterblijven na verwerking van Gyokuro of Sencha.
Omdat de structuur van Konacha zo fijn is, drinkt men bijna hele theebladeren die meer gezonde stoffen bevatten als gewone thee.
Konacha is goedkoper dan Sencha, maar men kan nog steeds de smaak van dure theesoorten proeven. Konacha wordt vaak geserveerd in sushi restaurants in Japan.